- klerykał
- kleryka|ł
♂, мн. И. \klerykałli/\klerykałłowię клерикал* * *м, мн И klerykali / klerykałowieклерика́л
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
klerykał — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I a. Ia, Mc. klerykałale; lm M. owie || y {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto popiera duchowieństwo, najczęściej człowiek świecki, zwolennik klerykalizmu {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klerykał — m IV, DB. a, Ms. klerykałale; lm M. ci owie (klerykałali), te klerykałały, DB. ów «zwolennik klerykalizmu» … Słownik języka polskiego
klerykalista — m odm. jak ż IV, CMs. klerykalistaiście; lm M. klerykalistaiści, DB. klerykalistatów rzad. → klerykał … Słownik języka polskiego